We spreken van een Erbse parese als bij de geboorte een
beschadiging is opgetreden van de zenuwen die vanuit de nek naar de arm
lopen.
Hierdoor kan Uw kind de arm niet goed bewegen en kan
het niet goed voelen met het armpje.
De meeste kinderen herstellen zich vanzelf. Dit kan soms
dagen, maar soms zelfs maanden duren. Enkele kinderen herstellen zich niet
voldoende.
Kort na de geboorte kan niemand U echter vertellen hoe
het herstel zal zijn. De toekomst is dus onzeker.
Wat moet U doen en wat niet in de eerste 2 weken
De eerste weken moet het armpje rust hebben.
Het beste kunt U het armpje met een kleefpleister vastpakken
op het truitje.
De verzorging
1. Zoveel mogelijk armpje vastplakken met kleefpleister
(fig.1).
2. Optillen van het kind:
a. Eerst kindje op de zij draaien
aan de kant van de gezonde arm.
b. Een hand onder de billen, een hand
rond schouders en hoofd.
c. Draag Uw kind met de aangedane
arm tegen U aan.
4. Boeren.
Als U het kind rechtop houdt (boertje),
zorgt U er dan voor dat het armpje niet af hangt.
6.Baden.
Het handigst is het, het aangedane
armpje een polsbandje te geven, waaraan een koord zit.
U legt het armpje weer op de borst
als in fig. 1 en bindt het koord vervolgens om de romp. De verpleegkundige
zal U dit demonstreren, als
U nog in het ziekenhuis bent.
Bij het baden de aangedane schouder
goed steunen.
7. Slapen.
Niet op de buik! Op de rug of op beide
zijden is wel goed.
Ook tijdens de slaap het aangedane
armpje met de kleefpleister vastgeplakt houden als in fig. 1.
Verder moet U vooral zo normaal mogelijk doen. Het is
zelfs goed het armpje veel te strelen.
Na de eerste twee weken mag er veel meer. De fysiotherapeut
zal U hierover instrueren.
Deze zal ook dan beginnen met oefeningen om er voor te
zorgen dat de gewrichten van de arm soepel blijven.
De kinderarts zal op de polikliniek de vorderingen in
de gaten houden. Als er op de leeftijd van 3 maanden nog steeds weinig
verbetering is opgetreden, zal de kinderarts Uw kind naar de revalidatieafdeling
verwijzen. In sommige zeer ernstige gevallen zijn er rond de leeftijd van
4 maanden ook nog neurochirurgische mogelijkheden om er iets aan te doen.
Weet U echter goed dat in de meeste gevallen er spontaan herstel optreedt
Namens de maatschap Kinderartsen
J. Vonk, kinderarts